بار ساختمان از طریق ستون ها به پی منتقل می شود . در ساختمان های فولادی به دلیل تفاوت جنس ستون و پی از ورقی استفاده می شود تا این دو به هم متصل شده و همچنین سطح تماس ستون با پی افزایش یابد و توزیع نیروهای ستون در حد قابل تحمل برای بتن باشد.
بیس پلیت پس از بتن ریزی بر روی پی قرار میگیرد و باید کاملا به آن چسبیده باشد به طوری که هیچ فاصله ای بین صفحه ستون و پی وجود نداشته باشد. با توجه به اینکه سطح پی کاملا صاف نیست و دارای برآمدگی و فرو رفتگی هایی می باشد،برای رفع این مشکل از مایه ای به نام گروت استفاده می شود.
گروت ماده ای با مقاومت بالا است و در برابر گرما و سرما ابعاد آن تغییرنمی کند همچنین به هنگام زلزله آسیب نمی بیند به همین جهت ماده ای مناسبی برای استفاده در زیر صفحه ستون می باشد.به این ترتیب که پس ریختن این ماده روی پی(حداکثر به ضخامت ۲٫۵ سانتی متر) و صاف کردن آن،می توانیم صفحه ستون را در محل مورد نظر قرار دهیم.
اتصال بیس پلیت با بتن به وسیله میله مهار بولت ( Bolt) صورت می گیرد و برای ایجاد اتصال ، انتهای آن را خم می کنیم . تعداد بولت ها بسته به نوع کار از دو عدد به بالا تغییر می کند ، حداقل قطر این میله های مهاری میلگرد نمره ۲۰ می باشد.
از آن جایی که کشش وارد شده ناشی از لنگر خمشی توسط بولت ها تحمل می شود، طول و قطر بولت توسط محاسبات تعیین می شود.
سخت کننده : به دلیل محدودتی که در ایران برای تولید ورق با ضخامت های بالا وجود دارد متداول است که از سخت کننده برای کاهش ضخامت ورق مورد نیاز برای بیس پلیت استفاده شود البته لازم به ذکر است که این شیوه فقط در ایران اجرا شده و در اروپا و آمریکا به دلیل هزینه های بالای جوشکاری از همان ورق با ضخامت های بالا برای بیس پلیت استفاده می شود